
2021, verlies en wijze lessen
Al een paar dagen spookte deze 2021 door mijn hoofd. Dat ik mijn jaarafsluiter wil typen is iets wat zeker is. Maar het was zo’n lastig jaar. Gelukkig was er ook veel leuks en moois te zien. We hebben genoeg om naar uit te kijken in 2022, maar dat geheimpje bewaar ik voor het einde. 2021 was een jaar van verlies. We verloren Valerie (31), Papa (62), Opa (88) en Oma (89) en kleine Davidson. Weer een jaar waarin ik 112 moest bellen omdat het met papa niet goed ging, maar verder leed mocht hem bespaard blijven. Na bijna een week in het ziekenhuis is hij in maart rustig gegaan. Opa en oma konden het verlies van nog een zoon niet goed verwerken. Opa ging in juni, na vele lichamelijke klachten. Oma vond het lastig alleen. Dus toen ook haar lichamelijke klachten verergerde en de vechtlust op was, is ook zij vredig gegaan. Gelukkig was 2021 ook een mooi jaar. In februari konden we (ondanks een avondklok) lekker in de sneeuw buiten spelen. Gek doen op de parkeerplaats. In maart waren we tussen alle shit door ook 2 jaar samen. Dat hebben we toch mini gevierd met een avondje echt Lees meer…