2021, verlies en wijze lessen

BubblesJaarafsluiter

Al een paar dagen spookte deze 2021 door mijn hoofd. Dat ik mijn jaarafsluiter wil typen is iets wat zeker is. Maar het was zo’n lastig jaar. Gelukkig was er ook veel leuks en moois te zien. We hebben genoeg om naar uit te kijken in 2022, maar dat geheimpje bewaar ik voor het einde. 2021 was een jaar van verlies. We verloren Valerie (31), Papa (62), Opa (88) en Oma (89) en kleine Davidson. Weer een jaar waarin ik 112 moest bellen omdat het met papa niet goed ging, maar verder leed mocht hem bespaard blijven. Na bijna een week in het ziekenhuis is hij in maart rustig gegaan. Opa en oma konden het verlies van nog een zoon niet goed verwerken. Opa ging in juni, na vele lichamelijke klachten. Oma vond het lastig alleen. Dus toen ook haar lichamelijke klachten verergerde en de vechtlust op was, is ook zij vredig gegaan. Gelukkig was 2021 ook een mooi jaar. In februari konden we (ondanks een avondklok) lekker in de sneeuw buiten spelen. Gek doen op de parkeerplaats. In maart waren we tussen alle shit door ook 2 jaar samen. Dat hebben we toch mini gevierd met een avondje echt Lees meer…

Boxes and wires, a brain story

BubblesMy randomness

Since my favorite websites and blogs who have posted this keep deleting it, I’m gonna post it myself. The original is by Mark Gungor, a marriage expert and comedian. Video in the bottom. Now I believe this does not work for everyone. My ex definitely had a nothing box, he could just sit and look dead. My partner has more of a wires brain like me. We call it our spiderwebs. So our communication already starts different, but I have seen in life that this “Boxes and Wires” thing can really help understand people and the way they communicate. You just need to ‘know’ if a person has a wires or boxes brain. Who knows, maybe there are lots more definitions and ways of explaining, but I really like this one. My thinking is very associative. I can work with the ‘wires idea’. “Men’s brains and women’s brains are different! And here’s how: Men’s brains are made up of little boxes and we have a box for everything. We have a box for the car. We have a box for the money. We have a box for the job, a box for the kids, a box for you, a box Lees meer…

Mijn eerste rouwdrukwerk

BubblesDrukwerk

Ik heb enorm getwijfeld om dit online te posten, maar het heeft zoveel inzichten gebracht dat ik dit toch wilde. Dit is namelijk wat ik zou willen gaan doen. Mensen ondersteunen in hun proces. Drukwerk maken in de vorm van rouwkaarten en dankkaartjes, maar ook trouwkaarten en geboorten. Dit is zo’n belangrijk proces. Toen afgelopen maart mijn vader plotseling overleed moesten er enorm veel beslissingen gemaakt worden in een hele kleine tijd. Mijn vader overleed donderdagochtend. Donderdagmiddag zaten wij (mijn zusje en ik) al bij een uitvaartondernemer (Dennis). Hier werd o.a. gesproken over de kennisgeving van overlijden, de rouwkaart. Wat mij onmiddellijk duidelijk werd is, “DIT WIL IK ZELF DOEN!” Nu had ik dit nog nooit gedaan. Ik had er zelfs nog nooit over nagedacht. Het was een ingeving, een gevoel. Dus wij hebben met Dennis gesproken over de standaard tekst, wat moet je niet vergeten en vrijdagochtend moest deze naar de drukker, want vrijdag voor 15:00 uur moesten deze naar PostNL. Hoewel dit pas ‘s nachts om 01:30 uur klaar was, was dit het meest papa wat ik kon doen. Ik wilde perse een rouwkaart die bij mijn vader zou passen. Geen standaard kaart met een bloemetje, plantje of Lees meer…

Perspective

BubblesAfter The Article, My randomness

At the moment I’m trying to get back in to working. I hope my time of hospitals and surgeries is done. But finding a new job is a hard process. Nothing annoys me more then people saying, if you really wanted it, you would have found a job by now. I have been starting to notice a lot of things are all about perspective. Honesty is key. I am (too?) honest. Refusing to hide my accident, refusing to lie on my resume about my time after the accident. Even tho this was asked of me to do. I consider this stupid. If people Google my name, they will find my accident in the paper, they will find the truth. So I am sticking to my way, which has always been the truth! There is the negative side. What if she can’t handle work? What is she needs more surgery and I am left with no employee? What if…. is the mother of all anxiety. Because I also sometimes think what if….. It’s easy to fall in to the negative. It is always there. Read a newspaper. Start your day on your Facebook timeline. Unless you follow positive quotes and pages, Lees meer…

2020, een vreemd jaar

BubblesJaarafsluiter

366 dagen geleden begonnen wij 1 januari 2020 met vrienden. We vierde oud en nieuw met z’n 5en, waarvan er maar eentje niet bij ons logeerde. Wie had op dat moment kunnen denken dat we een jaar als deze tegemoet gingen…. Vorig jaar heb ik met veel plezier de 2019 afbeelding gemaakt. Dus ik begon vanmorgen met gepaste tegenzin aan die van 2020. Ik dacht, wat heb ik nou eigenlijk meegemaakt. 2020 was een vreemd jaar, een COVID-19 jaar. Lockdowns en verboden om…. TOCH? NEE! Helemaal niet. Toen ik door mijn 2020 foto’s bladerde vond ik super veel lol. Ik ben in februari nog naar Dierenpark Rhenen geweest. China Lights was daar en ik heb genoten. Carnaval hebben we over geslagen (goed geluk??) maar we hebben een avond in huis verkleed rond gelopen en vreselijk gelachen. Elmo en Cookie monster. Voor mijn verjaardag 2019 had ik een workshop cadeau gekregen. Dus ik heb een mozaïeken schaal gemaakt. Ik heb ontzettend veel creatiefs gedaan dit jaar. Diamond paintings, kleuren, schilderen, acryl gieten en naaien. Van glas heb ik zelf een klaproos gemaakt! Ik heb knoflook brood gebakken en samen met Thomas ontzettend veel kook plezier gehad met al het nieuws wat Lees meer…

The Article

BubblesAfter The Article

Here, a big red button a tiny article. In my life, the biggest change and even more to come. Today I decided I wanted to write up some more of this story. Maybe I can help someone with it. Maybe I can help myself. Two more weeks till the three year mark. Today was April 24th 2017 I had a lovely job at a garden centre in Prinsenbeek. Happy colors all day long. I was a cashier. It was a Monday, like all Mondays. Went to the supermarket to get some food for lunchtime and drove of to work. I had a black 25km/h scooter. Loved and hated that little thing. I remember hearing Christina Aquilera on my headphones. One of the songs from Burlesque. One in my ear, one out to hear traffic. Stupid tunnels in the Haagse Beemden still closed, so taking the longer route. Just before the McDonalds I cross the road and then I’m almost at station Prinsenbeek. That’s where it all went south. One minute I’m driving along, the other I’m on the pavement. It was sunny, I remember the blue skies as I was laying on the pavement… As i went to cross the Lees meer…

2019 is bijna afgelopen

BubblesJaarafsluiter

Vandaag is de laatste dag van 2019. Wat een bizar jaar was het weer. Hoezo is dit jaar zo ontzettend snel gegaan?? Van alle downs , een gebroken hart de eerste week van januari, naar een volledige maand ziekenhuis in februari en heel veel revalidatie. Papa die in de zomer onverwacht ernstig in het ziekenhuis belandde. Toch weer een operatie in november. Ik heb veel verdriet gehad en ben vaak boos geweest. Naar de veel meer ups . Een bijzonder onverwachte, maar ontzettend lieve nieuwe liefde, samen mijn eerste echte concert ever. De grote meet en greet met Disturbed. Revalideren en vooruitgang zien, alle fysieke wonden die eindelijk dicht gingen en inmiddels 10 kilo kwijt. Veel leuks ondernomen, nieuwe mensen leren kennen en echte vrienden die me gesteund hebben in alle moeilijke tijden!! (DANKJEWEL!) Ik ben met de trein naar het strand gegaan in een tijd dat ik net weer kon lopen, ik heb een tattoo laten zetten. Gewoon in een ‘spur of the moment’ momentje. Met mama naar de Efteling gegaan, met de nieuwe schoonfamilie een dagje Beekse Bergen en met Thomas een boswandeling maken, gewoon omdat het kan. Ik heb de GTC helemaal gedaan, deels op kantoor en Lees meer…

2017 was een bewogen jaar

BubblesJaarafsluiter

Wat moet ik zeggen over dit jaar…. Ik vond eindelijk weer een leuke baan. In april als caissière bij Groenrijk. Vrolijke bloemen en planten de hele dag. Tot ik in april aangereden werd. Gebroken kuit en scheenbeen. Gebroken elleboog en tien hechtingen in mijn hoofd. De opvolgende maanden zat ik vooral in mijn rolstoel en toen ik eindelijk leerde lopen kwam er een tweede operatie. Weer in de stoel. Ik ben dankbaar dat ik 2018 levend en lopend in mag. Het gaat allemaal niet zo soepel. En ik heb nog een lange weg te gaan. Ik ben koningin negatief. Maar ondanks alles, ik heb lieve vrienden en mijn fantastische ventje!! knuffels en alle liefde voor 2018.