Ik heb enorm getwijfeld om dit online te posten, maar het heeft zoveel inzichten gebracht dat ik dit toch wilde. Dit is namelijk wat ik zou willen gaan doen. Mensen ondersteunen in hun proces. Drukwerk maken in de vorm van rouwkaarten en dankkaartjes, maar ook trouwkaarten en geboorten. Dit is zo’n belangrijk proces.
Toen afgelopen maart mijn vader plotseling overleed moesten er enorm veel beslissingen gemaakt worden in een hele kleine tijd. Mijn vader overleed donderdagochtend. Donderdagmiddag zaten wij (mijn zusje en ik) al bij een uitvaartondernemer (Dennis). Hier werd o.a. gesproken over de kennisgeving van overlijden, de rouwkaart.
Wat mij onmiddellijk duidelijk werd is, “DIT WIL IK ZELF DOEN!”
Nu had ik dit nog nooit gedaan. Ik had er zelfs nog nooit over nagedacht. Het was een ingeving, een gevoel. Dus wij hebben met Dennis gesproken over de standaard tekst, wat moet je niet vergeten en vrijdagochtend moest deze naar de drukker, want vrijdag voor 15:00 uur moesten deze naar PostNL.
Hoewel dit pas ‘s nachts om 01:30 uur klaar was, was dit het meest papa wat ik kon doen. Ik wilde per se een rouwkaart die bij mijn vader zou passen. Geen standaard kaart met een bloemetje, plantje of steentje. Ook over de tekst heb ik ‘s nachts nog nagedacht en alles aangepast. Alles wat in de middag standaard bedacht was vond ik niet passend genoeg.
Hoewel de ontvangers het toen nog niet wisten, “Sad but true..“ is een Metallica nummer wat op de uitvaart gedraaid ging worden. Half huilend, stressend en doodsbang dat ik het verkeerd zou doen zat ik achter de computer. Het zou pas later ‘landen’ dat door het zelf te doen; ik juist des te meer mijn vader eerde. Het was allemaal veel te vers.
Na de uitvaart kregen mensen allemaal een bedankkaartje. Ook deze kon niet anders dan door mij gemaakt worden.
“Hold on to memories…“ een nummer van Disturbed, was mijn keuze voor de uitvaart. De buitenste foto (een oudere foto) was mijn zusjes favoriet. De binnenste (veel recenter) was mijn favoriet. Het kaartje staat bij mij thuis dus ook binnenstebuiten.
Nu we een beetje verder zijn dan uitvaart en stress, zijn veel kwartjes gevallen. Ik heb altijd gezegd dat ik werk wil doen waarbij ik mensen kan helpen. Maar terug naar DTP en grafisch wil ik ook zo ontzettend graag. Juist dit is de manier om dit te combineren. Dus toch deze post, toch een inkijk in iets moeilijks.
